Wie we zijn
Wie we zijn?
Aloha Beach ontstond in 1987, bijna toevallig, toen onze Rizieri, als gevolg van de geboorte van Jacopo, op zoek ging naar accommodatie om naar de kust te gaan. Net als alle legendes gaat hij willekeurig naar de haven om een boot te kopen, en vindt hij een vriend die als tussenpersoon optreedt door dit kleine etablissement in het centrum van Follonica voor te stellen. Die dag keert Rizzy terug naar huis met deze nieuwe droom die Aloha zal heten.
We kunnen zeggen dat de geschiedenis van Aloha in twee fasen is verdeeld, sterker nog, de eerste jaren werden gekenmerkt door familiaal management, met heel weinig paraplu's en veel eenvoud, het creëren van een grote familie en waarbij het sleutelwoord plezier was voor onze klanten en vooral voor ons. Partijtjes beachvolleybal (in het water), boottochten met onze klanten en barbecues op het strand, dit kenmerkte onze zomer en die van onze klanten.
Na een hevige storm in december 2000, die onze Aloha wegvaagde, zonder de moed te verliezen en met een groot verlangen om weer in het spel te komen, begon een eerste herstructurering, waarmee de basis werd gelegd voor wat nu de nieuwe Aloha is. Het verlangen ontbreekt niet, net zo min als het verlangen om iets unieks en comfortabels te creëren, zodat onze klanten zich als familie kunnen voelen. Dus stap voor stap, dankzij de hele familie onder leiding van Mastro Roberto in de bouw en Cinzia in de keuken, verbreedt Aloha zijn horizon, met het comfortabele restaurant en met de legendarische Rizzy die klaar staat om iedereen te verwelkomen met zijn onnavolgbare grappen. Cinzia zorgt ervoor dat haar gasten zich thuis voelen achter het fornuis met huisgemaakte en steeds populairder wordende gerechten. Met Rizieri's onnavolgbare octopus, doorgegeven door zijn broer Tiziano, bekend als Santarino, als achtergrond voor deze nieuwe realiteit die zich jaar na jaar vestigt als een vaste bestemming voor veel vakantiegangers en inwoners van Follonica zelf.
De tegenslagen houden niet op en in 2018 wordt de Aloha getroffen door een brand, die de keuken en het hele restaurant verwoest, maar wij niet, niet de familie. Ik herinner me mijn grootvader nog diezelfde avond, met zijn gebruikelijke kalmte zei hij: kom op, laten we weer gaan. Een maand later zijn we echt opnieuw begonnen, meer verenigd en sterker dan ooit. met het besef dat we geweldige mensen aan onze zijde hebben, onze levenslange vrienden en onze medewerkers, die voor ons onze uitgebreide familie zijn. Het verlangen is er nog steeds naar meer en dus breiden wij onze droom uit met een nieuwe bar waar onze Giulia dé cocktailspecialist wordt. En vandaag hebben we nieuwe verhalen te schrijven, helaas zonder Rizzi, maar aanwezig in onze verhalen en voor altijd in ons hart.
Aan mijn GROOTVADER..... .........je gaf me een droom en een leven dat altijd aan mijn zijde aanwezig is......Dank je
